درسال ۱۹۸۶ یعنی دراوج پیروزی‌های رزمندگان اسلام درجبهه مقاومت علیه استکبار جهانی ، فرانسیس فوکویاما درکنفرانسی در اورشلیم تحت عنوان بازشناسی هویت شیعه که توسط صهیونیستها برگزارشد، گفت:« شیعه پرنده ایست که افق پروازش خیلی بالاتراز تیرهای ماست.پرنده ای که دوبال دارد: یک بال سبزویک بال سرخ. بال سبز این پرنده همان مهدویت و عدالتخواهی اوست.چون شیعه در انتظار عدالت به سرمی برد،امیدوار است وانسان امیدوارهم شکست ناپذیر است.

او همچنین گفت: نمی‌توانید انسانی راتسخیر کنید که مدعی است کسی خواهد آمد که در اوج ظلم و جور، دنیا را پراز عدل و داد خواهد کرد. شیعه با این دو بال ، افق پروازش خیلی بالاست وتیرهای زهرآگین سیاسی، اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی ،اخلاقی و…به آن نمی‌رسد.از نظر فوکویاما شیعه بعد سوم هم دارد که بسیار مهم است:« این پرنده زرهی به نام ولایت پذیری برتن دارد.دربین کلیه مذاهب اسلامی، شیعه تنها مذهبی است که نگاهش به ولایت فقهی است.یعنی فقیه می تواند ولایت داشته باشد.این نگاه، برتر از نظریه نخبگان افلاطون است.»

شاید این استدلال های قوی را از نظریه پردازان شیعه هم کم شنیده باشیم که فوکویاما به عنوان یکی از معماران نظریه های دنیای نو به زبان می آورد.

پس از مدتی تاخیر برای شما مخاطبان وبلاگ، قسمت دوم آثار دعای فرج رو قرار دادم، امیدوارم استفاده کافی رو ببرید.....

چندی است که پنجره های آدینه انتظار، یکی پس از دیگری به رویم گشوده می شود، بی آنکه تصویر زیبای تو را در قاب زرین آن نظاره کنم. دیر زمانی است که مصحف جد بزرگوارت را به امید یافتن نشانی از تو، بر سینه پر دردم حک کرده ام، شاید که طعم شیرین آمدنت را به یاری اش در اعماق وجودم احساس کنم و سحرگاهان هنگام طلوع سرخ خورشید، والعصر زلال این اقیانوس بی کران را، با نشان معرفتت زمزمه نمایم. وعده ای است که داده ای: «می آیم»، و تجلی میعاد آسمانی ات را در وادی غربت یاس های سرخ و زرد تفسیر کرده ای. من هر صبح و شام جمعه ها، به دلداری ندبه و سمات دل خوش کرده ام، به این آرزو که واژه های خستگی ام را با بغض کلامش بیامیزم و در قالبی از ناگفته ها به دم مسیحایی ات بسپارم. اکنون که پریشان تر از همیشه، کوله بار گذر دقایق و ثانیه های انتظار را به دوش می کشم، برگوی که قلب چون منی، تا به کی بر مناره های پر طنین موعودت، ضربان هجرت را به سماع غفلت و خاموشی سر دهد. پس بیا و زودتر بیا، تا مژدگانی حضورت را با شعرهای فراقت معاوضه کنم و فریاد خاطرات تلخ بی تو بودن را پشت سر گذارم. به امید آن روز هنوز هم در انتظارت نشسته ام، یا مهدی!

بالأخره از پس این کوچه های نمور و تاریک، نور امیدی جاودان کورسو خواهد زد. روزی پس از این همه فراق خواهی آمد و این خانه قلب من است که برای پذیرایی ات آستین بالا زده و عاشقانه ورودت را به انتظار نشسته. یک شب درخشان و خنده کنان از دوردست ها می آیی و دلم را می بری. آن شب چه شبی خواهد بود!

وعده ام داده اند که اشک هایم را جمع می کنند و نگه می دارند تا روزی به شفاعتم آیند. اما بی صبرانه و امیدوار به انتظار شفاعت دستان گرم و مهربانت نشسته ام. می دانم خدا به عهدی که فرموده عمل می کند و تو روزی خواهی آمد و در قلبم خواهی نشست.

می آیی و قامت رشیدت را در آغوش دیدگانم خواهم فشرد و سیر تماشایت خواهم کرد. اما با این همه، بگو آیا مرا پایی برای صعود به قلّه عشق تو هست؟ بگو برایم نغمه ای عاشقانه و مستانه هست تا کلید درهای بهشت دیدار تو باشد؛ بگو از کدام راه بیایم؟ نه... دستی برآور و خود قدم هایم را هدایت کن. نگاهی از کنج آن پلک های روحانی بر من افکن تا عمق سخنت را بخوانم که این نگاه، فقط در قبضه چشمان توست.

دلم را چنان سرشار کن که با شنیدن نام مظلومی چون حسین(ع) سر تا پا قطره ای شوم و بر قدم های عطوفت و مهربانی اش سرازیر گردم. می دانم بالأخره از پس این کوچه های نمور و تاریک، نور امیدی جاودان کورسو خواهد زد.

نوری از وجود پاک تو چون چراغی هدایتگر.

پیامبر اعظم(ص):

صبورانه در انتظار فرج بودن، عبادت است.[1]

برترین کارهای امت من، انتظار فرج است.[2]

امام علی(ع):

در انتظار فرج باشید و از رحمت خدا نومید مشوید؛ زیرا محبوب ترین کارها نزد خداوند عزّوجلّ، انتظار فرج است.[3]

کسی که منتظر امر ماست، همچون شهیدی است که در راه خدا به خون خود غلتیده باشد.[4]

امام صادق(ع):

صبورانه در انتظار فرج بودن، از دین امامان است.[5]

کسی که چشم به راه دوازدهمین امام باشد، مانند کسی که با شمشیر آخته، از رسول خدا(ص) دفاع می کند.[6]

هر که دوست دارد از یاران قائم باشد، پس باید انتظار کشد و درحالی که منتظر است، پارسایی و اخلاق نیک پیش گیرد.[7]

خوشا به حال شیعیان قائم ما که در زمان غیبتش منتظر او باشند و هنگام ظهورش فرمان بردار او. آنان اولیای خدا هستند؛ نه ترسی بر ایشان است و نه اندوهگین می شوند.[8]

امام رضا(ع):

چقدر خوب است صبر و انتظار فرج.[9]

[1]. محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ترجمه: حمیدرضا شیخی، قم، انتشارات دارالحدیث، 1379، چ 2، ج 1، ص 345.

[2]. همان.

[3]. همان.

[4]. علامه مجلسی، مهدی موعود (ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار)، ترجمه: علی دوانی، تهران، دارالاسلامیه، 1378 ، چ28، ص 894.

[5]. میزان الحکمه، ج 1، ص 345.

[6]. همان.

[7]. محمد محمدی ری شهری، اهل بیت در قرآن و حدیث، ترجمه: حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، قم، دارالحدیث، 1380، ج 2، ص 781.

[8]. مکیال المکارم، ص 226 .

[9].همان، ص 222.

از غم دوست در ابین میکده فریاد کشم

دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم

سال ها میگذرد حادثه ها می آید

انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

روایات مختلفی به بیان آثار، فواید و ویژگی هایی که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است، پرداخته است که یه پاره ای از آن ها اشاره می کنیم......

سلام بر مهدی! بر عدالت گستر عالم! برخورشید آفتاب آفرین و ذخیره خدا بر روی زمین!

سلام بر او که نامش مفتاح فتوح است و یادش معراج قلوب! مِهرش کلید گنج مقصود است و قهرش جحیم خشم معبود!

مولا!

می خواهم حدیث پریشانی دل را بنگارم اما سیلابه های اشک امان از کفم ربوده است.

می خواهم حکایت جنون آمیز دلدادگیم را واگویم ولی گره های بغض گلویم را فشرده است.

می خواهم منتظر بمانم و بارانتظار را همچنان بر دوش کشم اما چه کنم که سنگینی این  بار پشتم را خمیده است.

ای رحمت عالمیان! و ای تتمه دور زمان!

دیگر بس است این سوز طاقت سوز هجران.

جانا! تا به کی در پشت پنجره انتظار رؤیای آمدنت را به نظاره بنشینیم؟

آیا نه وقت آن رسیده که نقاب از چهره برگیری و بازار حسن فروشان جهان را به یکباره رونق ببری؟!

هزار و اندیست که چشم به راهان قدومت، بر لب فغان دارند و بر جگر خراش.

هزارواندیست که دلهای منتظران، در تمنای وصالت، در بساط آه می پرورند ودر سینه داغ.

عمری است که در کوچه سارانتظارسرگردان وحیرانیم. دیری است که در کویرستان غیبت عطشان و بی قراریم. چه می شود اگرشب سرد و فسرده فراق را به صبح دل انگیز وصال آذین بندی؟

چگونه است که این همه طلب و تمنا گره از کارفرو بسته ما نمی گشاید؟ بگو چه چاره کنیم؟

آری!

... اینک همسفر با قافله منتظران دست انابت به امید اجابت به درگاه حق جل و علا برمی داریم و خدای را به تضرع و زاری می خوانیم که:

مهدویت، یعنی منت والای خداوند هستی بر مستضعفان زمین.

مهدویت، یعنی جلوه ی تام و تمام رحمت، نعمت و حکمت ربانی بر ابنای  آدم.

مهدویت، یعنی افشای راز سر به مهر سجده ملائک بر عزیزترین مخلوق خداوند.

مهدویت، یعنی تجلی حقیقت مقام خلیفة اللهی انسان بر روی زمین.

مهدویت، یعنی پایان شب سرد و فسرده ظلمت و آغاز صبح راستین روشنایی.

مهدویت، یعنی بستر شکوفایی نهانترین استعدادهای اهالی زمین و زمان.

مهدویت، یعنی سرآغاز رویش فصلی دوباره برای تجربه زیستنی دوباره.

مهدویت، یعنی راه رفتن برای رسیدن.

مهدویت یعنی کشتی نجات بر ساحل رستگاری.

مهدویت، یعنی تنهاجاده منتهی به آرمان شهر نبوی.

مهدویت، یعنی جامه زیبای عدالت اولین امام بر بلندای قامت آخرین امام.

مهدویت، یعنی اهتزاز پرچم سرخ شیعه بر بلندای قله اسلام.

مهدویت، یعنی امتداد حماسه شکوهزاد عاشورا در کربلای آخر الزمان.

مهدویت، یعنی حکومت یکپارچه عدل بر رفتار تمامی انسانها.

مهدویت، یعنی میعادگاه تحقق تمامی آمالها و آرمانهای بشری.

مهدویت، یعنی پایان قصه پرغصه رنج آدمی در دفتر تاریخ.

مهدویت یعنی، استیفای حقوق حقه تمامی محرومان و ضعیف نگاه داشتگان زمین.

مهدویت یعنی مرگ تمامی رنجها، اندوه ها، ظلمت ها، ستمها، پلیدیها و زشتیها.

و بالاخره ...

مهدویت، یعنی:

کلمه توحید که با ولایت امامی عادل تجلی خواهد یافت.

                                                                              سایت تبیان

                                                                          ابوالقاسم شکوری

انديشه پيروزى نهايى نيروى حق و صلح و عدالت بر نيروى باطل و ستيز و ظلم، گسترش جهانى ايمان اسلامى، استقرار كامل و همه جانبه ارزشهاى انسانى، تشكيل مدينه فاضله و جامعه ايده‏آل، و بالاخره اجراى اين ايده عمومى و انسانى به وسيله شخصيتى مقدس و عالى‏قدر كه در روايات متواتر اسلامى از او به «مهدى» تعبير شده است، انديشه‏اى است كه كم و بيش همه فرق و مذاهب اسلامى- با تفاوتها و اختلافهايى- بدان مؤمن و معتقدند؛ زيرا اين انديشه به حسب اصل و ريشه، قرآنى است؛ اين قرآن مجيد است كه با قاطعيت تمام، پيروزى نهايى ايمان اسلامى ، غلبه قطعى صالحان و متقيان، كوتاه شدن دست ستمكاران و جباران براى هميشه، و
آينده درخشان و سعادتمندانه بشريت را نويد داده است.

صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شـب تـار بـرمـلا خـواهد شد
در راه عزیـزی ست کـه با آمـدنش
هر قطب نما قبله نما خواهد شد!

گل‌هاي باغ، چشم به راهند تا سايۀ باغبان مهربان را بر سر خود ببينند و از دستان پرمهر او آب حيات بنوشند و دل‌هاي مشتاق بي‌تابند تا عنايت شورآفرين باغبان هستي را لمس کنند. به راستي انتظار چه زيبا و شيرين است؛ اگر زيبايي آن در کام دل چشيده شود.برخي شرق شناسان[1] به دنبال زميني معرفي کردن دين اسلام، اصرار دارند اعتقاد به مهدويت و ايمان به وجود حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف  را واکنشي در مقابل وضع آشفتۀ مسلمانان در دوران سخت تاريخ اسلام معرفي کنند....

سخنانی از آقای قرائتی در مورد فواید وجود امام غایب

 خانواده کوچک‌ترين نهاد اجتماعي است که نقش بالنده و اساسي در تکوين جامعه دارد. خانواده زمينه ساختارهاي هويتي و عاطفي جامعه فردا را مهيا مي‌نمايد. 

سخنانی از آقای قرائتی در مورد حق امام الزمان(عج) (خمس)، از دست ندید!

1390/5/8

نا امیدی از ظهور حضرت بر چند گونه متصور است:

1. یأس و نا امیدی از اصل ظهور قائم(عج)،به طور کلی و بدون شبه،همگی در حرام بودن آن اتفاق نظر دارند، زیرا که ظهور و قیام حضرت قائم(عج) از ضروریات مذهب امامیه است،بلکه از ضروریات دین اسلام می باشد،چون احادیث در این باره در حد تواتر از سنی و شیعه نقل شده رسیده است.

2.نا امیدی از ظهور قائم(عج) در مدت معینی بر حسب پندار ها و حدسها،به این که مثلا گفته شود: حضرت تا 50سال دیگر ظهور نخواهد کرد.لازمه این پندار آن است که در آن مدت، منتظر نباشد،حال آن که از بررسی احادیث که امر می کند در هر صبح و شام منتظر باشیم،ظاهر می شود ای گونه نا امیدی هم حرام باشد.

3.نا امید بودن از نزدیکی زمان فرج و ظهور آن حضرت،یعنی این که احتمال نزدیک بودن آن را نفی نماید.ظاهر از دلایل،حرام بودن ای گونه نا امیدی نیز می باشد،زیرا که از اخبار روایت شده از امامان(ع) جنین استفاده می شود که بدین جهت وقت ظهور بر مؤمنان مخفی مانده، تا در تمام زمان ها منتظرش باشند،هر چند که حکمت های دیگری نیز برای آن هست.

خورشید پشت ابر

حضرت مهدی(عج) را به خورشید پشت ابر تشبیه کرده اند و این مسئله بر می گردد به حدیثی از خود حضرت که می فرمایند:(چگونگی استفاده از من در غیبت،مانند استفاده از خورشید است هنگامی که ابر ها آن را می پوشانند.)(1)

صاحبان ذوق در وجوه تشابه حضرت با خورشید پشت ابر، چنین گفته اند:

1.همچنان که مردم انتظار بیرون آمدن خورشید از پشت ابر های تیره را می کشند تا بیشتر از آن  بهره مند گردند،در زمان غیبت نیز شیعیان و محبان آن حضرت همواره انتظار وجود مبارکش را می کشند و هرگز ناامید نمی شوند.

2.هر کس با این همه آثار و معجزات و آیات و روایت، باز هم منکر وجود مبارکش شود،مانند کسی است که منکر وجود خورشید گردد،هنگامی که ابر ها از دیدگان، به ظاهر پنهان است،گرچه آثار وجودش به جهانیان می رسد.

3.هر چند خورشید در پس ابر برای مدتی پنهان می گردد،اما نور روشنی بخش خود را از جهانیان دریغ نمی کند،باز هم از پس ابر، زمین و آسمان را روشن می کند،امام(ع)نیز هرچند در پس پرده غیبت قرار دارد، اما نور ولایت آن حضرت بر همه ی عالمیان پرتو افکن است، چه این که اگر نور آن امام نباشد، بنابر روایت معصومین(ع) زمین و اهل آن از بین می روند و اوست که امان اهل زمین است. البته حضرت در توقیع خود به اسحاق ابن یعقوب می نویسد:

«.... و اما چگونگی انتفاعی که مردم در غیبت از من می برند،همچون انتفاع از خورشید است هنگامی که پشت ابر ها پنهان شود...»(2).

1.بحارالانوار،ج53،ص180.

2.کمال الدین،ج2،ص483.

امام معصوم علیه السلام حجت و خلیفه خداوند بر روی زمین است. او مانند پیامبر از سوی پروردگار برگزیده می‌شود. امام تمام مسؤولیت‌های رسول گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم به جز دریافت وحی تشریعی را بر عهده دارد، اگر پیشوای معصوم از دیدگان ما پنهان باشد و نتواند به بیان قرآن و احكام و تشكیل حكومت بپردازد، آیا می‌تواند با این حال در حیات بشری تأثیر گذار باشد؟

در این نوشتار برخی از آثار و بركت‌های امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف كه نهان از چشمان ما است، به صورت خلاصه بیان می‌شود....

شاید برای برخی همواره، این پرسش مطرح باشد که چگونه ممکن است کسی که غایب است، حاضر باشد؟ و یا در عین حضور، غایب باشد؟

نگارنده برای پاسخ به این پرسش، به اجمال، مطالبی را تقدیم می‌کند؛ باشد با بهره‌مندی از آموزه‌های آفتاب‌گون پیشوایان معصوم، هرچند اندک، از این باور اساسی، رفع ابهام شود....

    روایات مختلفی دربار ی تردید کنندگان در وجود حضرت آمده است.امام (ع) فرمود:او امامی است که در ولادتش شک و تردید می کنند.برخی می گویند:به دنیا نیامده،برخی می گویند دیده به جهان گشوده،برخی می گویند:چند سال پیش از وفات پدرش،چشم به جهان گشوده،جز این که خدا می خواهد بندگان خود را بیازماید،که گروه باطل در آن زمان به شک و تردید می گرایند.(اصول کافی،جلد1،ص51)امام حسن عسکری(ع)نیز فرمود:برای فرزندم غیبتی است که مردم در آن دچار شک و تردید می شوند،به جز کسی که خدا او را از لغزش و انحراف باز دارد.(بحار الانوار،ج51ص501)

    و امام صادق(ع) فرمود:هرگز در حق او تردید به خود راه ندهید،از صفحه دل هر گونه شک تردید را بزدایید(روزگار رهایی،ج1،ص501)

پس از آنکه پيشويان هدايتگر ، طي گذشت دو قرن و نيم از عمر رسالت پس از پيامبر (ص) احکام و شرايع دين را تبيين کرده بودند ، و پس از آنکه برگزيدگان امت از طريق جانشينان معصوم پيامبران ، پرچم آنها را بر دوش گرفتند و ريشه هاي شناخت و معرفت الهي در جان هزاران هزار نفر استحکام پذيرفت ، و از پس آنکه جريان مکتبي وظيفه انقلاب بر ضد ستم و طغيان را عهده دار گرديد و در برابر انحرافات اساسي در دين قد علم کرد ، خداوند براي ولي الله اعظم حضرت حجت بن الحسن (ع) غيبت صغري را مقدر فرمود . اين غيبت از سال 260 هـ . ق تا سال 329 هـ . ق به طول انجاميد . در طي اين مدت عده اي به نام وکيل ، پل ارتباطي ميان امام و شيعيان بودند . اينان عبارتند از....

یکی از موضوع های مرتبط با زندگی و شخصیت امام مهدی(ع) که در مجامع مختلف دربارة آن پرسش می شود، موضوع «جزیرة خضرا» است. بسیاری می پرسند، آیا واقعاً امام زمان(ع) در این جزیرة دوردست در اقیانوس اطلس زندگی می کند؟ آیا چنان که برخی می گویند: یاران و فرزندان آن حضرت نیز در این جزیره اند؟ و... . در پاسخ این پرسش ها باید گفت که موضوع «جزیره خضرا» به عنوان محلّ اقامت و زندگانی حضرت ولیّ عصر(ع) در عصر غیبت کبرا، برگرفته از حکایتی است که عالمان شیعه، درباره استناد آن، اتفاق نظر ندارند. گروهی آن را پذیرفته و در نتیجه معتقد به وجود جزیره خضرا هستند و جمعی، آن را بی اعتبار دانسته و اساساً وجود چنین جزیره ای را رد می کنند. در اینجا برای روشن تر شدن موضوع، به بررسی این دیدگاه ها و مهم ترین دلایل دو گروه می پردازیم...

 آیا ما منتظریم؟

انتظار، سرفصل امید به آینده‌ای روشن و مایه عشق و شور و امید و تلاش برای آماده‌سازی خود و جامعه برای آمدن و ظهور امام منتظر است. انتظار، هرگز یك روحیه بازدارنده، فلج‌كننده و یأس‌آور نیست، بلكه موجب دوركردن عنصر بدبینی به آینده، از نهاد انسان در جامعه بشری است. انتظار، معیار ارزش انسان‌ها است. آرزوها و آمال انسان‌ها معیار خوبی برای سنجش میزان رشد و تعالی آن‌ها است. آرزوهای متعالی، حكایت از كمال روح و رشد شخصیت انسان‌ها می‌كند؛ برعكس آرزوهای حقیر و بی‌ارزش، نشان از بی‌اهمیتی و رشدنیافتگی افراد دارد. آرزوها، انسان را به حركت وا می‌دارد.

مردم دیده « مشفق کاشانی »
مردم دیده به هر سو نگرانند هنوز                      چشم در راه تو صاحب نظرانند هنوز
لاله ها ، شعله کش از سینه داغند به دشت             در غمت ، همدم آتش جگرانند هنوز
از سراپرده غیبت ، خبری باز فرست                          که خبر یافتگان ، بی خبرانند هنوز
رهروان ، در سفر بادیه حیران تواند                     با تو آن عهد که بستند ، برآنند هنوز
ذره ها در طلب طلعت رویت با مهر                     هم عنان تاخته چون نوسفرانند هنوز
طاقت از دست شد ای مردمک دیده ! دمی            پرده بگشای که مردم نگرانند هنوز

پس از آنکه پيشويان هدايتگر ، طي گذشت دو قرن و نيم از عمر رسالت پس از پيامبر (ص) احکام و شرايع دين را تبيين کرده بودند ، و پس از آنکه برگزيدگان امت از طريق جانشينان معصوم پيامبران ، پرچم آنها را بر دوش گرفتند و ريشه هاي شناخت و معرفت الهي در جان هزاران هزار نفر استحکام پذيرفت ، و از پس آنکه جريان مکتبي وظيفه انقلاب بر ضد ستم و طغيان را عهده دار گرديد و در برابر انحرافات اساسي در دين قد علم کرد ، خداوند براي ولي الله اعظم حضرت حجت بن الحسن (ع) غيبت صغري را مقدر فرمود ....

امام زمان (ع) در توقيع شريفي مي فرمايد: «هرگاه خواستيد به وسيله ي ما به خداوند بلند مرتبه توجه کنيد و به سوي ما روي آوريد، همانگونه که خداوند متعال فرموده است بگوئيد: ... سلامٌ علي آل ياسين.... .»....

در دیوان انوار(متوفای837ق)متخلص به قاسمی،غزل بشارت انگبزی وجود دارد که رایحه مهدوی از آن به مشام می رسد.

موسی به کوه طور،به نور عیان رسید      توفیق وصل یار،عنان بر عنان رسید

شادی اهل عالم و،هنگام شادی است     کاندر زمانه،مهدی آخر زمان رسید

آسوده ایم و ظاهر ماشاد و خرم است     چون فیض فضل یار،جهان در جهان رسید(1)

1-سیمای مهدی موعود(عج)در آینه ی شعر فارسی،محمد علی مجاهدی،ص93.

خبر آمد
خبری در راه است

سر خوش آن
دل که از آن آگاه است

شاید این
جمعه بیاید شاید

پرده از
چهره گشاید شاید

تو را كم دارد
بگذار بگويمت، دلم غم دارد
يك عالمه اشك و آه و ماتم دارد
عجّل به ظهور، عصر آدينه ما
اي يوسف فاطمه، تو را كم دارد
¤¤¤
كجائي؟ بين راه؟
جمعه يعني يك هواي غصه دار
جمعه يعني لحظه لحظه انتظار
جمعه يعني يك سما فرياد و آه
جمعه شد آقا كجائي؟ بين راه؟
¤¤¤
يار آشنا
اي پيك راستان، خبر يار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو
ما محرمان خلوت انسيم غم مخور
با يار آشنا، سخن آشنا بگو
¤¤¤
سربداران
مسير صبح بهاران كجاست؟
صفاگستر لاله زاران كجاست؟
رگ و ريشه لاله از هم گسست
گل انديشه سربداران كجاست؟
¤¤¤
آفتاب پنهان
در تاك مگر شراب پنهان نشده؟
در غنچه مگر گلاب پنهان نشده؟
اي بي خبران كه منكر صبح شديد
در شب مگر آفتاب پنهان نشده؟
¤¤¤
مؤذن
قيامت قامت و قامت قيامت
قيامت مي كند آن قد و قامت
مؤذن گر ببيند قامتت را
به «قدقامت» بماند تا قيامت
¤¤¤
ذهن شقايق
تو همچو بوي محبت ز پشت پنجره ها
درون ذهن شقايق خطور خواهي كرد
نگاه شوق و اميدم به آن دم صبحي است
كه خاك را به قدومت چو طور خواهي كرد
¤¤¤
خميده ام چو درختي...
اگرچه سوز دل و اشك و آه كم شده است
دوباره پلك دعايم به پات خم شده است
خميده ام چو درختي در آزمايش باد
هزار شاخه خشكيده ام قلم شده است
به بيت بيت غزل هاي شهر سرزده ام
نبودي و دل من باز متهم شده است
به پاي آمدنت مي نشينم اي خورشيد
اگرچه ماه تمامم هلال غم شده است
گذشت خاطره هامان يكي يكي افسوس
سياه مشق كتابم منم منم شده است
حامد انتظام

امام سجاد (ع)می فرماید:اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند،برتر از مردم هر زمان دیگر می باشند،زیرا خدای تبارک وتعالی به آنها آن قدر عقل،فهم وشناخت عطا فروده است که غیبت امام در پیش آنها مانند حضور شده است.خداون اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم(ص)شمشیر بزنند،آن ها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان می باشند.